Queen of the Damned: The Vampire Classic ที่เกือบจะเป็น (1)

ราชินีแห่งความสาปแช่งของแอน ไรซ์ ถูกถึงวาระโดยพลาดโอกาสและทรัพยากรที่สูญเปล่า Queen of the Damned (2002) ของ Michael Rymer ฉลองครบรอบ 20 ปีในสัปดาห์หน้า ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความโดดเด่นในด้านการแสดงที่ก้าวล้ำของ Aaliyah ในฐานะตัวละครนำเรื่อง Queen Akasha

นักร้องดาวรุ่งเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจเมื่ออายุ 22 ปีระหว่างขั้นตอนหลังการถ่ายทำ โดยภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอเพียงแวบเดียวของพรสวรรค์ที่มากขึ้นของเธอ แต่ 20 ปีต่อมา ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการจดจำมากที่สุดในฐานะหนังสยองขวัญที่มีข้อบกพร่องอันโด่งดัง

ภาคต่อของภาพยนตร์แวมไพร์ที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งที่เคยสร้างมา ซึ่งเป็นงานเร่งด่วนที่ทำให้แฟรนไชส์ที่มีแนวโน้มจะรุ่งโรจน์ถึงวาระ มันได้รับความอื้อฉาวทางภาพยนตร์เพราะละเลยทรัพยากรธรรมชาติและผิดธรรมชาติ

แอนน์ ไรซ์ ผู้ล่วงลับได้สร้างสรรค์แวมไพร์ขึ้นใหม่สำหรับคนรุ่นใหม่บนหน้าเว็บด้วยนวนิยายชุดที่กว้างขวางของเธอ นักดูดเลือดผู้เป็นอมตะในหนังสือชุด Vampire Chronicles ของเธอนั้นเต็มไปด้วยความยั่วยวน อันตราย และทำลายขอบเขตตั้งแต่วินาทีที่ Interview with the Vampire ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1976

ภาพยนตร์เรื่องที่ดัดแปลงมาจากเรื่องเดียวกันนั้นได้รับการผลิตมาโดยพื้นฐานแล้วเนื่องจากความต้องการของสาธารณชนอย่างล้นหลาม กำกับการแสดงโดย Neil Jordan เป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดอันดับที่ 10 ของปี 1994

โดยทำรายได้ให้กับ Warner Bros. 223.7 ล้านเหรียญสหรัฐที่บ็อกซ์ออฟฟิศในสหรัฐฯ ภาพยนตร์เรื่องนี้นำแสดงโดยดาราดังสามคน ได้แก่ ทอม ครูซ, แบรด พิตต์ และอันโตนิโอ แบนเดอรัส และได้แนะนำผู้ชมภาพยนตร์ให้รู้จักกับเคิร์สเทน ดันสท์ในวัยหนุ่ม ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงสองรางวัลออสการ์

แฟรนไชส์รายใหญ่มีต้นกำเนิดมาจากที่น้อยกว่ามาก ในขณะที่ไม่มีนักแสดงคลาสสิกสยองขวัญสมัยใหม่คนใดสนใจที่จะกลับมาสำหรับภาคต่อที่ล่าช้า แต่ Warner Bros. ยังคงมีเครื่องมือทุกอย่างที่พร้อมใช้งานเพื่อสร้างตำนานภาพยนตร์ใหม่และยาวนาน

ความเป็นอมตะไม่ได้หมายความว่าภาพยนตร์แวมไพร์จะมีเวลาทั้งหมดในโลก

ทศวรรษผ่านไปก่อนที่จะมีการสร้างภาพยนตร์เรื่องที่สองเรื่อง Queen of the Damned และเป็นงานเร่งด่วนที่มีเส้นตาย วอร์เนอร์ บราเธอร์สมีเวลา 10 ปีในการผลิตภาพยนตร์จากนวนิยายเรื่อง Vampire Chronicles สามเล่มแรก ก่อนที่ลิขสิทธิ์จะถูกโอนกลับไปให้ไรซ์ และเธอสามารถซื้อมันให้สตูดิโออื่นได้ WB ต้องการบางอย่างในการผลิตภายในปี 2000 พวกเขารอจนถึงปีที่แล้ว

ด้วยความเร่งรีบที่จำเป็นนั้น ทีมงานครีเอทีฟไม่เพียงแต่ทำให้เสียชื่อ โครงเรื่อง เรื่องราวเบื้องหลัง เรื่องราวความรัก และไทม์ไลน์อีกด้วย ภาพยนตร์เรื่องนี้ย้อนความลื่นไหลทางเพศที่ไม่แยแส Lestat de Lioncourt ที่เล่นโดย Stuart Townshend สนุกกับหน้าด้วยการทำหมันทุกฉากกับคู่รักชาย ปรากฏว่ามาริอุส (วินเซนต์ เปเรซ)

แค่เปลี่ยนเลสแตทเป็นแวมไพร์ เพื่อที่พวกเขาจะได้ออกไปเที่ยวบนชายหาดเพื่อเคี้ยวอาหารกับนักดนตรีที่เดินทางและดูท่าทางดุร้าย ภาพยนตร์เรื่อง Queen of the Damned ไม่ได้พูดถึง Louis de Pointe du Lac แวมไพร์ที่ถูกสัมภาษณ์ในบทสัมภาษณ์กับแวมไพร์

ภาคต่อน่าจะเป็นการดัดแปลงจากหนังสือ The Vampire Lestat ของไรซ์ในปี 1985 และหนึ่งในโอกาสที่พลาดไปก็คือความลึกของเรื่องราวนั้น ตามประวัติปากเปล่าของภาพยนตร์เรื่องนี้ของ Vulture WB เชื่อว่าหนังสือเล่มที่สองขัดแย้งกับเหตุการณ์ในตอนแรกเพราะการให้สัมภาษณ์กับแวมไพร์ได้รับการบอกเล่าจากมุมมองของหลุยส์ และ The Vampire Lestat ได้รับการบอกเล่าจากมุมมองของ Lestat ภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายไม่สนใจที่จะประนีประนอมความขัดแย้ง มันแค่ข้ามตัวละครและเหตุการณ์ทั้งหมด

บีบแหล่งเลือด

ทรัพยากรที่สิ้นเปลืองที่สุดของการผลิตคือตัวผู้เขียนเอง ระหว่างการสัมภาษณ์กับแวมไพร์ในปี 1994 และการผลิตสำหรับ Queen of the Damned ไรซ์ไม่เพียงแต่นำตัวละคร Vampire Chronicles ของเธอไปสู่ดินแดนที่ลึกล้ำและแปลกประหลาดยิ่งขึ้นเท่านั้น แต่ยังได้ปลดปล่อยชุดหนังสือ New Tales of the Vampires

ซีรีส์นวนิยายเรื่อง Lifes of the Mayfair Witches ของเธอยังก้าวหน้าอย่างมีศิลปะ และหลุดจากชั้นวางหนังสืออย่างไม้กวาดจากตู้เสื้อผ้า ไรซ์จัดหาไอเดียต่างๆ ให้กับสตูดิโอในการย้ายซีรีส์แวมไพร์อันเป็นที่รักไปพร้อม ๆ กัน แม้กระทั่งเสนอให้เขียนบทภาพยนตร์ฟรีต่อสาธารณชน

วอร์เนอร์ไม่ได้คิดว่าหนังสือเล่มที่สองเป็นภาพยนตร์หรือน่าตื่นเต้นพอสำหรับภาคต่อ ดังนั้นโฟกัสจึงเปลี่ยนไปที่หนังสือของเธอในปี 1988 เรื่อง The Queen of the Damned เพื่อให้เป็นไปตามเงื่อนไขของข้อตกลงสิทธิ์ และเนื่องจากหนังสือเล่มที่สามไม่สมเหตุสมผลหากไม่มีเล่มที่สอง ส่วนหนึ่งของ The Vampire Lestat จึงต้องรวมอยู่ใน Queen of the Damned นักเขียนซึ่งไม่รวมไรซ์ ได้รวมเอาพล็อตเรื่องจากนวนิยายทั้งสองเรื่องเข้าด้วยกัน โดยใส่หน้าหนังสือมากกว่า 1,000 หน้าให้มีความยาว 90 นาที

ตัวละครหลายตัวถูกตัดออก ส่วนคนอื่น ๆ มองว่าการแสดงในภาพยนตร์ดูน่ารังเกียจด้วยสิ่งที่ดูเหมือนนักแสดง “อายุต่ำกว่าห้าขวบ” (เสริมด้วยบรรทัด) แมทธิว นิวตัน รับบทเป็น อาร์มันด์ แวมไพร์ในภาพยนตร์ ซึ่งเป็นตัวละครที่สำคัญมากของไรซ์ ซึ่งตั้งชื่อหนังสือตามเขาเรื่อง The Vampire Armand จากปี 1998 บทของเขาเป็นใบ้แต่มีเพียงหนึ่งหรือสองบรรทัด

   ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : pixypatch.com